Niektóre definicje są połączeniem określeń użytych również w ustawie o drogach publicznych do której bezpośrednio przenosi ustawa prawo o ruchu drogowym. Część określeń użytych nowelizacji ustawy prawo o ruchu drogowym nie wyjaśnia w ogóle znaczenia definicji tylko podaje artykuł z ustawy o drogach publicznych. Wszystkie zawarte w artykule definicje zostały praktycznie przeprojektowane od nowa, doszło kilka nowych min.: „przejście sugerowane” oraz kilka zmieniło nazewnictwo, np: „droga o nawierzchni gruntowej”. Większość zmian zaczyna obowiązywać 21 września 2022 roku.
NOWE OKREŚLENIA W USTAWIE PRAWO O RUCHU DROGOWYM
Droga – budowla składającą się z części i urządzeń drogi, budowli ziemnych, lub drogowych obiektów inżynierskich, określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 7 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. ‒ Prawo budowlane, stanowiącą całość techniczno-użytkową, usytuowaną w pasie drogowym i przeznaczoną do ruchu lub postoju pojazdów, ruchu pieszych, ruchu osób poruszających się przy użyciu urządzenia wspomagającego ruch, jazdy wierzchem lub pędzenia zwierząt
Droga wewnętrzna – drogi, parkingi oraz place przeznaczone do ruchu pojazdów, niezaliczone do żadnej z kategorii dróg publicznych i niezlokalizowane w pasie drogowym takiej drogi. Droga wewnętrzna przeznaczona wyłącznie do ruchu osób poruszających się przy użyciu urządzenia wspomagającego ruch, rowerów, hulajnóg elektrycznych i urządzeń transportu osobistego albo pieszych, osób poruszających się przy użyciu urządzenia wspomagającego ruch, rowerów, hulajnóg elektrycznych i urządzeń transportu osobistego – jest drogą rowerową.
Droga o nawierzchni gruntowej – droga z jezdnią o nawierzchni z gruntu rodzimego lub nasypowego, ulepszonego mechanicznie lub chemicznie, w której wierzchnia warstwa może być wykonana z kruszywa naturalnego, sztucznego lub pochodzącego z recyklingu.
Droga o nawierzchni twardej – droga niebędącą drogą o nawierzchni gruntowej.
(Należy zwrócić uwagę, że zniknął przepis określający metraż drogi gruntowej – 20 m)
Autostrada – droga której jezdnie główne są przeznaczone wyłącznie do ruchu pojazdów samochodowych, z wyłączeniem czterokołowca, które na równej, poziomej jezdni mogą rozwinąć prędkość wynoszącą co najmniej 40 km/h, w tym również w razie ciągnięcia przyczep, posiadająca, z wyjątkiem uzasadnionych przypadków, oddzielne jezdnie dla obu kierunków ruchu oddzielone od siebie środkowym pasem dzielącym nieprzeznaczonym do ruchu lub oddzielone wyjątkowo – w inny sposób, łącząca lub krzyżująca się na różnych poziomach z innymi drogami transportu lądowego i wodnego, oznaczona odpowiednimi znakami drogowymi.
droga ekspresowa – droga której jezdnie główne lub jezdnia główna są przeznaczone wyłącznie do ruchu pojazdów samochodowych, z wyłączeniem czterokołowca, oznaczoną odpowiednimi znakami drogowymi, łącząca lub krzyżującą się na różnych poziomach z innymi drogami transportu lądowego i wodnego, z dopuszczeniem wyjątkowo skrzyżowań z drogami publicznymi.
droga dla pieszych – droga lub część drogi przeznaczona do ruchu pieszych i osób poruszających się przy użyciu urządzenia wspomagającego ruch oraz pełnienia innych funkcji, w szczególności zatrzymania lub postoju pojazdów.
droga dla pieszych i rowerów – droga lub część drogi, oznaczona odpowiednimi znakami drogowymi, przeznaczona do ruchu pieszych, osób poruszających się przy użyciu urządzenia wspomagającego ruch, rowerów, hulajnóg elektrycznych i urządzeń transportu osobistego.
droga dla rowerów – droga lub część drogi niebędąca jezdnią, oznaczona odpowiednimi znakami drogowymi, przeznaczona do ruchu rowerów, hulajnóg elektrycznych i urządzeń transportu osobistego oraz osób poruszających się przy użyciu urządzenia wspomagającego ruch i ruchu pieszych, w przypadkach przewidzianych w ustawie.
jezdnia ‒ część drogi przeznaczona do ruchu pojazdów, składająca się z pasa albo pasów ruchu, z wyjątkiem torowiska wydzielonego z jezdni.
pobocze – część drogi usytuowana przy jezdni, która może być przeznaczona do ruchu pieszych lub niektórych pojazdów, postoju pojazdów, jazdy wierzchem lub pędzenia zwierząt.
chodnik – część drogi dla pieszych przeznaczona wyłącznie do ruchu pieszych i osób poruszających się przy użyciu urządzenia wspomagającego ruch.
(Należy zwrócić uwagę, że w przeciwieństwie do drogi dla pieszych na chodniku nie przewiduje się zatrzymania i postoju pojazdów.)
skrzyżowanie – część drogi będąca połączeniem dróg albo jezdni jednej drogi w jednym poziomie, z wyjątkiem połączenia drogi o nawierzchni twardej z drogą o nawierzchni gruntowej lub z drogą wewnętrzną.
(Należy zwrócić uwagę, że to określenie definiuje każdą drogę o nawierzchni gruntowej (bez limitu metrów) jako podporządkowaną wobec drogi o nawierzchni twardej, ze względu na wyłączenie tej drogi z definicji skrzyżowania.)
przejście dla pieszych – powierzchnia jezdni, drogi dla rowerów lub torowiska, przeznaczoną do przekraczania tych części drogi przez pieszych, oznaczoną odpowiednimi znakami drogowymi.
przejście sugerowane – nieoznakowane, dostosowane technicznie miejsce umożliwiające przekraczanie jezdni, drogi dla rowerów lub torowiska przez pieszych, niebędące przejściem dla pieszych.
przejazd dla rowerów – powierzchnia jezdni lub torowiska przeznaczona do przekraczania tych części drogi przez osoby kierujące rowerami, hulajnogami elektrycznymi i urządzeniami transportu osobistego oraz osoby poruszające się przy użyciu urządzenia wspomagającego ruch, oznaczona odpowiednimi znakami drogowymi.
tunel ‒ budowla przeznaczona do przeprowadzenia drogi przez lub pod przeszkodą, oznaczoną odpowiednimi znakami.
W następnym artykule dalszy ciąg zmian min.: „ruch pieszych”